Isang Beses sa Metro
Nakatayo tayo kahit may upuan. Hawak kapit sa iyong tiyan Ramdam ko ang Iberico sa kanan Umimpit at doon kumapit. Nilatag ang pisngi sa gilid ng dibdib At namahinga ang puso Kumalma at nanahan Ang tibok na ayaw tumahan Doon sa singit malapit sa iyong puso Pumikit at bumulong Pansamantala, dito muna ako titira. Dahil narito ang tahanan na matagal ko nang inasam. Ang hardin at upuan. Ang sikat ng araw sa kawalan. Ang hangin na walang fan. Dito muna pansamantala hangga't sa abot ng aking makakaya. Once in the Metro We stood even though there were seats. I held onto your waist Feeling the Iberico on the right I squeezed and held onto it Laid down my cheek on the side of your chest And my heart rested Calm and nestled The beat that didn't want to stop There in the crease near your heart I closed my eyes and whispered For a moment, I will live here. Here is the home I've longed for. The garden and the chairs. The sun's rays in
