Memoirs of Lala chocolate

Hello there old friend. 

  

Level up na si Lala. Dati sa palengke lang ng Washington ko ito binibili kasabay ng mga tingi-tinging itlog at sanitary napkin. Lo and behold nasa SM Hypermarket ka na pala! At may manufacturing and expiratiion date ka na rin! Taray! Akala ko di ka nag-eexpire noon. I love chocolates be it cheap or snotty priced but what i can't stand is bad chocolate. Meron bang bad chocolate? Well, fortunately, di ko pa siya natitikman. Isa ang lala sa pinaka chipipay na chocolate na nangasab at kinaadikan ko. Kahanay niya ang kaadikan ko sa Kitkat, Strawberry dipped Chocolate sa Chocolate Fire, Kinder Bueno at ang Macchiavelli chocolates.

Madalas ako tumambay noon sa Santuico Mansions sa Makati--  ang humble abode ng mga L and G friends ko. Doon ako nakikitulog, nakiki-Play Station (Prince of Persia days) at nakiki-gamit ng cable TV dahil never naman kaming nagka-cable TV sa bahay namin at wala kaming family computer noon. We were in our early 20's at wala kaming pakialam sa mundo-- tambay, gimik, trabaho, more tambay with nomo and more gimik plus the requisite catching of our dreams. Yes naman, despite our carefree and seemingly wasteland of a life then, we had dreams and we were aiming for it.  Tuwing umaga kumakain kami ng mga beki sa mga karinderya sa kung saan saan sa Washington area. Panghimagas namin ang Lala. Swak na partner ng karinderya food.  

Si Z at si Chawdi ang nag introduce sa akin ng Lala chocolate na 5pesos lang ata isang slab. Soft to chew at masarap ngasabin. Napaka-cheap pero hindi cheap sa sarap!  In fact sosyal pa nga tignan dahil may criss-cross effect siya ng grills sa bintana. di ba?!

Sa loob ng palengke lang siya mabibili kaya lagi ko na siyang binabalikan sa palengke na iyon. Dahil kahit pumunta pa ako sa palengke ng Novaliches na malapit sa tunay kong bahay ay hindi ko siya nakikita doon and did you know na sa Novaliches ay may more than 10 na palengke? Wala lang.

Lumaki ako sa Novaliches, Bayan. Doon kami namamalengke ng mudra ko every Saturday na may strict budget na 1,500 for a family of six plus 7 dogs but sadly never ako nakakita ng Lala doon sa palengke sa Bayan (siguro meron pero di ko lang nasusumpungan). At dahil adik much lang, dinadayo ko pa ang Lala sa palengke ng Makati. Kumusta naman di ba? Ganyan ako magmahal ng chocolate.... at ngayon na nagkita kami muli dito sa Hypermarket. Hindi ko na nga tinignan kung magkano basta nilagpak ko na lang siya sa aking cart.

I cannot help but be nostalgic about the chocolate and the things that come with it--- I miss those carefree days back at the Santuico Mansions, noong wala ka pang pera pero andami mong gala at pangarap... noong nag-uumapaw ka lang sa dami ng gusto mo mangyari sa buhay mo... noong nag-iisip ka pa lang ng ipapangalan sa anak mo... Well, salamat sa Lala na naibalik niya sa akin yun. 

Funny how one sweet food can take you back to the sweetest of memories.