Still loving Japan

Here are some random photos and after thoughts during our trip.

This is one of my favorite breakfast meals in Tokyo. Yes, a salmon sashimi and juicy fish eggs (caviar ba tawag dun?) for breakfast. The usual breakfast staple here is the 2 slices of scrambled egg and the rice underneath. This is about 1000 yen. I had this in one of the humble 'carinderias' or small eatery lining the Tsukiji Market.  Tsukiji Market is the blackhole for all things fish and food in Tokyo. Sikat na siya at kadalasan marami nang turistang dumadayo dito. I could nominate this as one of the best things in Japan.

***

Unang beses kong sumubok mag-book sa AirBnb. Ano ang Airbnb? Takang taka tanong ng mga tyahin ko--- well, to put it simply, it's a homestay type of accomodation. You will stay in a place owned by a local-- so para kang housemate nila. At in fairness maayos siya at cheap talaga. Mas gusto ko ang experience na tumira sa isang local house or accomodation sa ibang bansa although it is not as comfortable as a 5 star hotel but then it will do especially kundi ka naman dugong bughaw at wala kang keme. Truly, there are some things you just need to experience. or pwede ding malihis lang sa comfort zones, di ba?

This is our tatami room and futon beds

Sa unang tatlong araw namin sa Tokyo, tumira kami sa isang Japanese neighborhood--- malinis, tahimik at may feel of authenticity. Feeling lokal ang drama namin ni Ryan (ang ka-buddy ko sa lakwatsa sa Japan). May sense of belongingness pag nakakasabay mo maglakad ang mga tao sa trabaho,  na bibili ka ng taho dun sa mga matatanda sa kanilang local tahu-an at titingin ka ng mga naglalakihang strawberry sa nearby market nila. 

Para akong liempong Tagalog na binabad sa tempura sauce. And unconsciously, my ways adapt to their ways, as if i turned Japanese in those short days. Feeling ko mas naging appreciative at disiplinado na ako nung umuwi ako ng Pilipinas. Iba talaga ang society sa Japan, its almost unreal sa pagka-ideal. Yes hindi pa rin perfect pero at least coming from Manila, my goodness, it's a blast of fresh humble air na sumampal sa fez ko at nanunuot sa kaluluwa ko.

Nakatira kami malapit sa Musashi Koganei station. Medyo may kalayuan sa main business and tourism district--- malayo sa matataong lugar like Shibuya. Mas malamig doon at parang  remote na urban probinsiya ang feels... gusto ko siya. Ayoko ng ma-tao masyado at ayoko ng masikip na istasyon ng tren. Nakaka-haggard talaga lalo na't may tatlong bulto ka ng damit na suot sa sobrang lamig. Mas na-realize ko na summer bilat talaga ako... mas gusto ko ang hubadera clothes kesa santambak style of clothing pag fall at winter.

Maibalik lang sa geography--- Musashi Koganei, Ayan, nag-rekomenda ng malapit na park sa bahay ang aming host at tinahak namin via taxi ni Ryan. Nga pala, kung meron mang mambubutas ng bulsa sa Japan, iyon ay ang taxi nila. Mahal ang taxi kaya wag na lang kung kaya naman lakarin at i-tren. Ako, mahilig ako sa park at tuwang tuwa ako nung mapuntahan namin ang local Koganei Park. 

Nakakalula sa laki! At ang mga puno syempre, momiji kung momiji! Napa-talon ako sa tuwa nung makita ang Koganei Park, hindi karamihan ang tao at napaka-lawak. Ang gaganda pa ng mga puno. Dito ko na-feel na wala talaga ako sa Pilipinas, nasa Japan na talaga ako!!

Students on a picnic/field trip?

Sa loob ng park may bonggang architectural museum. Ang kina-bongga niya ay ang actual houses from past to present ng mga Japanese. But wait there's more---pwede mo sila pasukin isa-isa! Kung architectural or interior design enthusiast ka or magpapagawa ng Japanese style of home or wala lang, gusto mo lang mamangha-- then this museum is a gold mine!

Bahay ng Mitsui family, isa sa mga alta sa Japan noon. May elevator sa loob niyan.

 Dito ako unang naka-meet ng isang babaeng naka-traditional Japanese Kimono. Heto siya... 

Akala ko part siya ng architectural museum keme... yun pala visitor din siya doon. Walang patumangga akong nagpa-picture sa kanya. At kay madame ako unang naka-experience ng softness and humility the Japanese way. Napaka-down to earth niya sa isip, sa salita at sa gawa.  

Ah, it felt so good and it has rubbed on me... i will never forget her for this. She has this soft energy about her and i really liked it. So ayan muna ang mga bagay na maikwe-kwento tungkol doon... so far so good. ladidada #